YaLnIz KeLimEleR

öyle uzun zaman oldu ki kelimelerden uzaklaşalı, hiçbiri gelmiyor geri, yalnız kaldım...İfadelerim eksik, anlamsız... Yazdığım her şey aslında 5. yazışım belkide 10., her şeyi sil baştan başlatıyorum çünkü. Eksikleri tekrar yerine koymaya çalışırken, anlamlarıyla boğuşuyorum bir taraftan da, ucuna ilişmesin başka yüklemler diye... Elimden geldiğince korumaya çalışıyorum benim olanları,bende kalması gerekenleri ama hayat öyle bir an getiriyor ki önüne, biriktirdiğin tüm kelimelerin, tüm ifadelerin anlamsızlaşıyor avucunun içinde...Sen sadece bakıyorsun, boş boş... Nasıl olduğunu anlayamadan yitip gidenlerine üzülemiyorsun bile, sadece bir damla süzülüyor gözlerinden onlarla gitmek istercesine... sen hala boş bakıyorsun, belki küçük bir umutla...hani birinin aklına gelirse diye, herzaman yaptığın gibi, inanmayı istiyorsun hiç olmayacağını bile bile yinede kendini kandırıyorsun...